Wojsko Polskie jest instrumentem osiągania celów polityki zagranicznej RP. W latach 1992–1999 jego aktywność ekspedycyjna służyła otwieraniu Polsce drogi do NATO, po 1999 r. była zaś instrumentem forsowania drugiej fali rozszerzenia Sojuszu i narzędziem budowy więzi z USA oraz partnerami z regionu. Próba wykorzystania wojska do wzmocnienia pozycji RP w UE się nie powiodła. Lata 2008–2015 przyniosły redukcję polskiej aktywności wojskowej i stopniowy zanik myśli politycznej z nią związanej. Okres 2015–2022 to czas budowy na wschodniej flance NATO systemu odstraszania przez ukaranie opartego na wysuniętej obecności. Doświadczenia ludobójczej wojny rosyjskiej na Ukrainie wymuszają przejście do systemu wysuniętej obrony i odstraszania przez blokowanie, co przyczynia się do tworzenia nowych scenariuszy misji ekspedycyjnych.